Zimbabwe

De reis van Nederland naar Johannesburg is voorspoedig verlopen.
Bij ons hotel voor de eerste nacht bleek het boekingskantoor een foutje gemaakt te hebben en was het kleine hotel vol. De eigenaar was zo vriendelijk om voor ons een ander hotel te vinden en heeft ons daar naartoe gebracht.
Het andere hotel was prima voor een nachtje en de volgende dag om 8 uur stond een medewerker van het autoverhuur bedrijf al op de stoep en kon de reis echt beginnen. Het was niet geheel duidelijk of de betaling van het hotel wel geluk was, omdat het boekingskantoor nog niks van zich had laten horen, maar we konden gewoon vertrekken. Als de betaling niet mocht lukken zou de eigenaar ons wel opbellen. Erg goed vertrouwen !

Na de nodige uitleg over de auto (voor zover we die nog nodig hadden) kon onze reis echt beginnen. We zijn meteen naar Lions park gereden. Een klein park en je zal het niet denken, maar er waren vooral leeuwen :-). Beetje Beekse Bergen achtig, maar leuk om mee te beginnen

De eerste nacht in de tent was wel wat anders als in onze eigen Landcruiser. De tent bereik je niet van binnen de auto maar via een gammele trap aan de buitenkant. Jose kwam er zonder problemen in maar eruit was een stuk enger.. na een klein kwartiertje en de nodige angstzweet stond Jose toch weer gewoon op vaste grond .Jef was al bang dat hij met de daktent omhoog terug naar de verhuurder moest rijden om Jose te bevrijden.

De volgende dag zijn we naar Kruger National Park gereden en hebben bijna 5 dagen hier rondgereden en 4 keer overnacht. Alles is prima geregeld, op een europeese manier. We hebben meer dan genoeg dieren gezien. Van olifanten tot eekhoorns en alles er tussen in.

Vanuit Kruger zijn we naar Zimbabwe gereden, de grensformaliteiten waren in een kleine 2 uur geregeld. Van de voorheen beruchte grensproblemen is niet veel meer te merken. Geen hectische toestanden, geen overdaad aan helpers en geen steekpenningen.

Zim is erg mooi en de mensen zijn bijzonder vriendelijk. Het eerste nationale park in Zimbabwe wat we aandoen is Metabo . We zien geen wildlife door de hoge vegetatie maar wel schitterend om door heen te rijden. Vele meertjes, prachtig groen en mooie rotsformaties waar het park bekend om is. Daarna zijn we via Hwange national park naar de Victoria Falls gereden. Verleden jaar hebben we de Vic Falls van de Zambia kant bekeken en vonden het toen geweldig. Dit jaar dus vanuit de Zimb kant. Vanuit Zimbabwe heb je een nog beter kijk op de indrukwekkende watervallen en weer vonden we het een geweldige belevenis ook al waren ze nu iets rustiger, de laatste tijd heeft het hier niet veel geregend

Nabij de Falls hebben we een ochtend wandeling gemaakt met twee jonge leeuwen. De leeuwen waren 7 maanden oud en gedroegen zich nog als huis tuin en keuken katten. Je moet echte wel op je hoede blijven, want het blijven natuurlijk roofdieren. Vandaar dat we ook constant met een stok moesten lopen zodat je ze zonodig van je af kon houden. Fantatisch om met ze door het bos te lopen en een beetje met ze te spelen. Als de leeuwen ongeveer 20 maanden zijn word het contact met mensen verbroken en worden ze beetje bij beetje geleerd om zelfstandig te overleven. Deze leeuwen worden dan als ze ongeveer 4 jaar zijn weer in een van de natuurparken uitgezet om zo de leeuwen populatie op peil te houden. Een erg mooi project.
Diezelfde namiddag gaan we wederom het bos in. Deze keer op de rug van een olifant. Nog steeds houden we gepaste afstand als we in een wildpark een olifant tegenkomen maar deze zijn mensen gewend en zeer goedmoedig. Ook dit project komt ten goede aan de bescherming van de de dieren in Afrika. Na een uur op de rug van de olifant rondgereden te hebben is het tijd om afscheid te nemen. We geven ze olifantenkoekjes wat ze heerlijk vinden, als afscheid geven de olifanten nog een groet.
Als afsluiter staat er nog een rancher met een cheetah op ons te wachten. Uiteraard hebben we hier nog leuke fotootjes van gemaakt
Na de Vic Falls rijden we langs de Zambezi rivier en Lake Kariba richting de hoofdstad Harrare. Een erg mooie route lang vele kleine dorpjes en mensen die een bestaan hebben opgebouwd ver weg van iedere vorm van westerse invloeden. Op de route naar onze overnachtingsplek aan het Lake Kariba was een erehaag opgesteld van metershoge spinnewebben...... Jose zat diep weggedoken in de auto. Gelukkig maakte het privezwembad bij de camping veel goed.

Zimbabwe vonden we een mooi land, aardige en geen opdringende mensen, als je hier nee zegt dan stoppen ze ook met vragen of je iets wil kopen, of je iets wil geven enz. De overnachtingsplaatsen (behalve in Vic Falls) die we gehad hebben gaven jammer genoeg een indruk van vergane glorie, alsof de toeristen wegblijven. Ze zijn mooi opgezet maar daar blijft het bij. Uiteraard heeft het er ook mee te maken dat we buiten het seizoen zitten. Hopelijk gaan er wel meer toeristen naar Zimbabwe in het seizoen want het is echt de moeite waard!!!!