Namibie deel 1

De eerste paar dagen reizen we snel door naar het wildpark van Namibië :Ethosia national park. Jeffrey is die dag jarig en het het lijkt ons een mooie plek om je verjaardag te vieren. In tegenstelling tot andere parken is dit park goed toegankelijk. De wegen zijn goed, de bewegwijzering is duidelijk en er is midden in het park een camping met restaurant. Daar vieren we Jeff`s zijn verjaardig. Onze verwachtingen van het park zijn iets minder dan bij andere wildparken omdat in de regentijd het wild zich erg verspreid en moeilijk te vinden is. Gelukkig bleek dit niet het geval. Ook hier grote kuddes zebra`s, antilopen en giraffen. Opeens zien we een enorm aantal gieren die zich ontfermen over een dode zebra. Normaal zie je bijna nooit een gier, nu komen ze opeens overal vandaan en peuzelen heerlijk aan de zebra. Een indrukwekkend gezicht.

Nadat we het park hebben verlaten besluiten we om een deel van Namibië niet te bezoeken. Het Kaokaland gebied in het noorden waar ook de Himba`s wonen wilde we graag bezoeken. Maar aan iedere reis komt weer een einde en we vonden het niet verstandig om de laatste paar weken zeer veel kilometer te rijden en vermoeid in Nederland terug te komen. Hierdoor kunnen we wel de laatste twee weken het reistempo iets verlagen en een beetje tot rust komen. In een relatief korte tijd krijg je zoveel indrukken te verwerken dat het verstandig is zo af en toe eens wat rust te nemen.

We reizen verder via Damaraland naar de kust. Het landschap is schitterend en we rijden diverse 4x4 tracks. Opeens is al het groen verdwenen en komen we in de woestijn aan. Aan de noord kant word deze de skeleton coast genoemd. Ook dit gebied is enorm leeg. Hier woont echt helemaal niemand. Via lange zoutvlaktes komen we in de namiddag bij Cape Cross Seal Reserve. Zullen de zeehonden er wel zitten vragen we ons af. We rijden al 300 km langs de kust en hebben geen zeehond gezien, dus waarom zullen ze hier wel zitten??. Opeens zien we een zeehond in de verte.... tenminste 1 denken we nog. We nemen een bocht en opeens.......... duizenden zeehonden. Via een houten brug kan je de dieren dicht naderen. Ze bekommeren zich totaal niet over de aanwezigheid van mensen (wij waren er alleen). Onder de houten brug zien we vele jonge zeehonden liggen. Soms maken de zeehonden een beetje ruzie over het beste plekje op het strand maar over het algemeen gaat het er gemoedelijk aan toe. Op het moment dat wij er waren zwommen er ook nog veel zeehonden in de zee, het schijnt dat ze moeite hebben om een plekje te vinden als ze allemaal aan land komen. Tevreden verlaten we het reserve

Vandaag, vrijdag de 25 maart zijn we in Swakopmund. Het is hier net klein Duitsland. We proberen of we de container voor de auto kunnen regelen. Die willen we rond 10 april in Cape town op de boot zitten... Het einde komt wel heel dichtbij.... maar we hebben nog een paar mooie weken in het verschiet ... Morgen vertrekken we eerst richting de Namib, de oudste woestijn ter wereld en met de mooiste zandduinen in de Sossus Vlei, dit is wat we gehoord hebben, over een paar dagen kunnen we het zelf beoordelen.
Later meer........